παλαιοηφαιστειακός

-ή, -ό

φρ. «παλαιοηφαιστειακή λάβα»

(γεωλ.-πετρογρ.) αφυαλωμένη λάβα τής οποίας τα σιδηρομαγνησιούχα ορυκτά είναι, γενικώς, οξειδωμένα.